نمی گذارد تو را ببینم

        نسیمی که می وزد

        آنسوی حوصله ی تنگ دریچه ی دلواپسی

        و به هم می ریزد

        رنگها را در باغ

        در کدام گل نهفته ای

        که با یادت

        پر می شوم

        از عطر بهار نارنج

        و طراوت پس از باران؟